پیک سحری - آموزش سه‌تار

شعر : کریم فکور یک نفس ای پیک سحری بر سر کویش کن گذری گو که ز هجرش به فغانم به فغانم ای که به عشقت زنده منم گفتی از عشقت دم نزنم من نتوانم نتوانم نتوانم من غرق گناهم ،تو عذر گناهی روز و شبم را،تو چو مهری تو چو ماهی چه شود گر مرا رهانی ز سیاهی چون باده به جوشم،در جوش و خروشم من سر زلفت به دو عالم نفروشم روز و شبم را ،تو چو مهری تو چو ماهی همه شب بر ماه و پروین نگرم مگر آید رخسارت در نظرم چه بگویم ،چه بگویم، به که این راز غمم این بس که مرا کس نبود دم ساز